Iedere kunsthistoricus heeft zo zijn eigen voorkeuren.
Column nr 264 dd 13 juli 2013
Alles wat aan het internet of magazine is toevertrouwd of het nu over kunst gaat of over sport, is vluchtig. De lezer neemt het tot zich en op het internet verdwijnt het achter de horizon of het magazine of krant komt bij het oud papier. We discussieerden op de VU een keer over de houdbaarheid van kunst. Ja, sommige vormen zoals bijvoorbeeld de performance of tijdelijke zandsculpturen zijn maar een kort leven beschoren. Uniek is feitelijk dat we schilderijen en beelden hebben die talloze eeuwen oud zijn.
Olieverf en paneel en doek zijn instrumenten om creaties lang te laten voortbestaan. Van tijd tot tijd dient er wel onderhoud gepleegd te worden zoals bijvoorbeeld aan de Nachtwacht, Gezicht op Delft van Johannes Vermeer of het melkmeisje, maar dan kunnen die werken er weer een halve eeuw tegen aan.
Niet zo'n grote meester, maar wel een kunstschilder van groot formaat, was Jan Sluijters ( 1881-1957). Een overzichtstentoonstelling in Singer Laren ( 2011-2012) liet zijn veelzijdige talent zien en vanaf die tijd prijkt er in mij studeerkamer een groot portret van Greet van Coten dat hij in 1912 schilderde. Dat schilderij bestaat niet meer. Het was uitgeleend aan een museum op een Duits waddeneiland en viel ten prooi aan een verwoestende brand. Eerder in deze column hadden we het toch over houdbaarheid en duur van kunst ?! Gelukkig is veel van zijn werk wel bewaard gebleven. Greet van Coten was zijn vrouw die portretteerde met een grote zwarte hoed . Zij was veel in zijn atelier op de 4e verdieping aan het Olympiaplein 79 II-III te vinden om met Jan mee te denken en kritiek op zijn werk te leveren. Dat wilde de kunstschilder graag. In een strak regiem van 's ochtends negen tot 's middags vijf werkte hij aan zijn schilderijen. Dat was het tijd om de soos van Arti et Amicitiae op te zoeken om te kaarten of te biljarten en met de andere kunstenaars te converseren. De expositie die ik in 2012 in Laren met een collega bezocht ,ligt nog steeds vers in mijn herinnering vanwege de prachtige portretten van een Staphorster meisjes, Kardinaal van Rossum in zjn prachtige kardinaalgewaad en van Salomon Beffe en van de lezende vrouw, maar dat is onmiskenbaar zijn vrouw/ vriendin Greetje van Coten geweest. Even verrassend vond ik zijn landschappen en bosgezicht
De portretten van Willem Mengelberg, componist/dirigent en van prof. W. de Sitter, geven aan dat hij die discipline buitengewoon goed beheerste. Sluijters is in de kunstgeschiedenis wellicht wat onderbelicht gebleven. Deze column tracht hier wat aan te veranderen. Veel kunt u zien en lezen in het fraaie boek
Jan Sluijters ( 1881-1957) uitgeverij Toth Bussum, uitgave Singer Laren, geschreven door kunstkenners als Jacqueline de Raad, Emke Raassen-Kruimel, Jan de Vries, Mieke van der Wal en Louise Wijnberg.
Kunstboeken? een gedeelte kunt u aantreffen a.s. donderdag 18 juli a.s. op de verzamelaarsmarkt op de Nieuwstraat in Schagen.Voor lezingen, rondleidingen, essays, taxaties j.j.jong@quicknet.nl
Geniet, leef, zing, dans, wees creatief en wees een prettig medemens.
drs jjj, artes admirans
No comments:
Post a Comment